Olifantenweeshuis en eerste aai

Wij adoptieouders hebben iets met weeshuizen zeker als er ook nog iets te adopteren valt. En olifanten zij ook schattig! We hadden bij navraag al gehoord dat 'The David Sheldrick Wildlife Trust' in het Nairobi park het minder toeristische weeshuis voor olifantjes is. Bij het ernaar toe rijden met Arjan, Irene en Elaine blijkt ook waarom: het staat niet aangegeven en de kaart klopt niet. Ook is het schattige gedeelte maar een uur open om de jeugd niet te veel aan mensen te laten wennen. Een kwartier voor einde lopen we toch binnen en mogen we om het gespannen touwtje gaan staan samen met de anderen. Door de fysieke grens van alleen het touwtje en omdat ik van een oude Nederlandse reclame weet dat olifanten een erg goed geheugen hebben gedraag ik me heel netjes. Paul heeft dezelfde natuurlijke terughoudendheid van papa maar Elaine wil onder het touwtje naar al het moois. Ze kan een paar keer net gered worden! Na de display van de olifantjes komt er ook nog een baby neushoorn langs. Mama neushoorn zien we even later achter een paar palen staan. Niet helemaal volgens NL bouwverordeningen en dat demonstreert ze ook even door het hele hekwerk op de grondvesten te laten schudden door even te krabben achter haar hoorn. Ik biedt niet aan te helpen maar weet met de moed der wanhoop nog wel wat fotoos te scoren. Dankzij de ingebouwde stabilisator lijkt het nog een beetje stoer ondanks de trillende handen. Na nog wat toeristische koopwoede gaan we even uitpuffen bij carnivoor. Maar al het beestengedoe heeft Paul over een drempel heengeholpen en we hebben kunnen vastleggen dat Paul voor het eerst een poes aait! Sorry olifantjes maar dit wordt het hoogtepunt van vandaag voor papa en mama.