blad Honig

Jambo!!

Dit betekent hallo in het swahili en dat zullen we veel gaan gebruiken want binnenkort vliegen we naar het mooie Kenia.

Samen met mijn vrouw Els gaan we uit dit land een kind adopteren.

Hiervoor blijven we een half jaar in Kenia. Naar Keniaans recht moet je eerst 3 maanden pleegouder zijn en in het land verblijven voordat je de rechtsgang in gaat wat ook weer minstens 3 maanden duurt.

In 2004 besloten we een kindje te gaan adopteren na veel “nature versus nurture” discussie.
Genen en opvoeding geven samen de vorming van het kind, maar hoeveel?

Intussen hadden we de VIA cursus gevolgd, verplicht voor aspirant adoptieouders, een gezinsonderzoek gehad, de beginseltoestemming gekregen, rapporten gemaakt en een vergunninghouder gevonden die bemiddelt in het zoeken naar een kindje in het buitenland.

Dit hele proces hebben we ervaren als een rit in een achtbaan. Veel wachten met regelmatig een heftige tussensprint om te voldoen aan de eisen die aan ons gesteld werden.
Toen we voor het eerst over dit project in Kenia hoorden dachten we dat het niet haalbaar zou zijn. Is het financieel haalbaar? Is het te regelen op het werk? Kunnen we voor 6 maanden onderdak vinden voor onze hond? En stapje voor stapje leek de mogelijkheid dichterbij te komen.



Hoe zwaarder de beklimming, hoe mooier het uitzicht en op 6 maart kregen we de vraag of we ouders wilden worden van Paul Nolan Okwako. En dat wilden we heel graag!
Paul (op z’n engels uitgesproken) is een jongen van 3 en een half en woont in een weeshuis in Kisumu. Hij heeft zijn hele leven in het weeshuis gewoond van het Little Angels Network. Dit is een vrijwilligersorganisatie die contact heeft met de vergunninghouder Stichting Afrika.

14 April vliegen we naar Kenia, en 15 april hopen we Paul te kunnen zien. We bezoeken het weeshuis dagelijks, en als hij aan ons gewend is mag hij mee naar ons gehuurde huis in Nairobi. Het adoptie avontuur kan bijna beginnen!!

Tutaonana tena