14 falls

14 falls

14 watervallen valt er te spotten en dat 1.5 uur rijden van Nairobi. Dat moet je gezien hebben! We hebben Natasja op bezoek en zij heeft eerst een rondrit gedaan door Kenia om daarna uit te puffen bij ons. In die anderhalve week heeft ze meer gezien dan wij in 6 maanden. Maar niet de 14 falls! De weg erheen is al een belevenis, mensen en koeien lopen over de snelweg, putholes groot genoeg voor je hele wiel en op een rotonde wordt een kerkdienst gehouden met natuurlijk een markt eromheen. Maar de weg wordt steeds beter en het begint zelfs op een echte snelweg te lijken. Wat missen we nog, ehm, verkeersregels en borden. Dat er geen verkeersborden staan en dus verkeerd rijden lossen we op door spook te rijden, hakunu matata. Verder rijden we gelukkig wel rechtsaf, op de kaart gezien, want linksaf is een negatief reisadvies, Samburu. Linksaf schieten ze elkaar overhoop met goedkope Kalasjnikovs en rechts ga je naar een toeristische attractie. Bij een wild west achtige dorpje met een 14 falls benzinepomp ga je van de verharde weg af en na 15 minuten kom je bij een wachthuisje met een slagboom. Dankzij Natasja’s belofte om onze filmcamera niet te gebruiken, ze leert erg snel, kunnen we 500 Ksh goedkoper naar binnen.

Als we uitstappen komen er gelijk allerlei “gidsen” op ons af. Voor 2000Ksh tillen ze je kind over de rotsen naar de overkant en duiken ze van de watervallen. We zeggen nee maar op een onbewaakt moment hebben ze Paul en zijn ze al een paar rotsen ver. Toch voelt het niet bedreigend maar meer vervelend. We pakken Paul weer en gaan aan een paadje naar beneden waar we uitkomen aan de onderkant van de waterval. Hier ontmoeten we Steve, door de week een boer en in het weekend gids. Hij is heel rustig en verteld allerlei dingen over de plek. In het regenseizoen is het maar 1 waterval. Aan deze kant leven de Kikuju en aan de andere kant een andere tribe. Krokodillen zijn hier niet veel, af en toe 1. We gaan niet mee met zijn bootje, hadden we best kunnen doen. Onderaan is ook een veldje, met een schooluitje, wat local kinderen en wat zwerfhonden. Onze stoere Paul heeft gelijk grote verhalen tegen de kinderen, loopt onvervaard op de zwerfhonden af. Maar druipt toch af als de honden zijn kant opkomen. De Locals laten zien hoe je hier mee omgaat. Je pakt wat uitgedroogd koeienstront en gooit dat naar de honden. Wie gaat daar niet van lopen! 

De terugreis gaat lekker vlot en we zijn nog op tijd om naar onze vaste Chinees, “For you” te gaan en daar te eten. Het eten is heerlijk maar eerlijk gezegd komen we daar voor de kindvriendelijke compound. Allerlei speelgoed ligt er, wel alles kapot maar dat mag de pret niet drukken en Paul weet precies hoe je de obers moet behandelen. Je pakt een spelletje waar je de bal mee weg schiet en de ober haalt em voor je op, in looppas.