9 juli
Even voostellen, onze hulptroepen

Wat iedere adoptie Keniaganger wel zal herkennen is de noodzaak van niet aflatende hulp van het thuisfront. Wat daarbij het belangrijkst is dat je het vertrouwen hebt dat je kunt steunen op de mensen thuis. Toen onze pasjes gestolen werden waren we een beetje aangeslagen, maar even skypen met zwager Dick en de pasjes waren geblokkeerd en ons werd weer moed ingepraat om verder te gaan. Ook staat hij altijd klaar om onze dringende vragen gelijk uit te zoeken en te beantwoorden. En de talloze keren dat Gerda, de zus van Els, de winkels in is gegaan om kleertjes te kopen voor Paul; nee geen korte mouwen, lange mouwen en driekwart pijpen, katoen met een stoere opdruk, die ene sokjes. We hoeven maar een kik te geven en het wordt nog opgestuurd ook. Bedankt voor de goede zorgen allebei!!!

Ook hebben we fantastische buren die onze hond opvangen en als we gaan skypen dan zetten ze de webcam op de hond en praten ze met ons, dat noem ik meedenken. Bedankt jongens!!

Ook wordt onze badkamer verbouwd terwijl we in Kenia zitten , dan heb je wel iemand nodig die de spulletjes haalt en alles in de gaten houdt. Super dat dan papa en mama Bergstra in de bres springen en we twijfelen er geen seconde aan dat we lekker kunnen douchen als we thuis komen. Ook de financiën worden in de gaten te houden door Papa Bergstra. Dankjewel allebei!!
Collega’s op het werk houden ons op de hoogte en zorgen voor verstrooiing van onze dagelijkse zorgen
Verder is het gewoon fijn als je even stoom afkunt blazen of een reality check wil. Wie we ook lastig vallen met ons gezeur, iedereen doet wattie kan.

Voor het visuele: Wat valt Paul op in de grote stad!