maandag 29 juni 2009







George is onze tjuk tjuk driver, telefoon 0720871782, voor als je hem nodig mocht hebben. Een fijne en betrouwbare chauffeur is niet te onderschatten. Je kunt hem van alles vragen, waar wat te doen is en hij wacht op je als je groente aan het halen bent op de groentemarkt en na 5 minuten 20 mensen om je heen hebt die allemaal iets willen of vragen. Fijn dat je dan kunt instappen en weet dat hij je je in de gaten heeft gehouden. Jenny is de vrouw en zij is leerling naaister. Wij zijn langs het atelier gereden en we hebben daar even rondgekeken. Om Jenny een beetje in het zonnetje te zetten besloot Els een Afrikaans rok plus blouse te laten maken. We moeten nog nette kleren kopen voor de zittingen. Na veel gegiebel , maten opnemen en stofje uitzoeken werd de deal gemaakt. Het wordt paars batik hoopt Els. Want met 6 mensen die alle wijzen en praten in een ruimte van 3 bij 3 is het niet helemaal duidelijk wie wat heeft besloten. Na een paar dagen kan Els het ophalen en het is blauw batik. Dit is close enough. Alleen die roes aan de rok is van 30 jaar geleden en niet over het hoofd te zien. Misschien hadden we moeten zeggen dat het voor de court was of hebben we de fout gemaakt dat juist te zeggen?




Nu het uitstel van ons huis in Nairobi wel heel erg lang gaat duren moeten we gaan nadenken over 3 opties:
1. Zo snel mogelijk naar Nairobi gaan. Dit is goed voor de procedure, een advocaat kiezen en we kunnen dezelfde guardian ad Lithum houden. (We hebben haar 1 x naar Kisumu gehaald om geen vertraging op te lopen, vliegticket en de dag betaald door ons)
2. In Kisumu blijven voor de hele fosterperiode, een andere guardian krijgen en hopen dat alle rechtzaak dingen zoals advocaat te regelen zijn met de telefoon.
3. De hele periode in Kisumu blijven en op en neer reizen voor de advocaat en rechtzittingen.

Optie 3 is te duur, optie2 is goed voor Paul en zou de rechtbank we kunnen bevallen. Maar we zijn helemaal klaar voor optie 1.

Het appartement is echt te klein en we missen het contact met de buitenwereld, in Nairobi is een Nederlandse school. Van onze kromme Engels gaat Paul niet veel meer leren. Bovendien willen we graag de guardian houden want we kregen het gevoel dat we al een aardige bodem hebben gelegd. Het buurjongetje is weg hier en nu zijn er maar af en toe kinderen om te spelen. Ook vertellen we Paul al zo lang dat we zo naar Nairobi gaan, ik heb geen idee hoe dat nu in zijn hoofdje zit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten